به گزارش خبرچگنی، ناهماهنگی و ناکارآمدی دستگاههای عریض و طویل زیر مجموعه وزارت راه و شهرسازی با تصمیم گیرندگانی متعدد بدون مطالعات راهبردی و نداشتن نگاه و برنامه های دراز مدت در ساخت و نگهداری جاده ها؛امروزه باعث انباشت مشکلاتی شده است که مرتفع نمودن آنها شاید دیگر محال باشد
با نگاه های غلط و وارونه به توسعه؛ ارابه هایی ساخته شده و می شود که ترکیب آنها با جاده های ناایمن و رها شده آینده ایی بحرانی در نظرگاه انسان قرار می دهد که نمی توان به راحتی از کنار آن عبور کرد.
عدم ارزیابی و رویکرد تخصصی در مواجهه با تصادفات توسط متولیان مصادیق مفهوم های بسیاری به ذهن مخاطبین وارد می کند که در طی این چند دهه ختم به تحولی ساختار مند و گشایش راهی برای حل بحران محورهای مواصلاتی استان لرستان نشده است که این مقوله باید توسط نهاد های نظارتی موشکافانه مورد بررسی قرار بگیرد.
گره زدن جان و مال مردم با اهداف سیاسی و مدیریتی در کنار خلأ و نبود یک سیستم نظارتی قوی و کارآمد باعث تحمیل هزینه هایی سخت و جبران ناپذیر بر جامعه شده است که غفلت بیش از این و حق پنداری و مغالطه کردن باعث ریخته شدن خون بی گناهانی بیشتر در جاده ها خواهد شد.
وجود و ساخت جاده های ایمن؛مناسب و استاندارد برای توسعه امری گریزناپذیر است که با تأسف بسیار استان لرستان با یک موقعیت جغرافیایی خاص از لحاظ جاده سازی استاندارد در هزاره توسعه یافتگی دست و پا می زند.
شاید بهتر باشد برای جلوگیری از این خونریزی های جاده ای مدیریت اینچنین سازمان هایی را با همان ساختار و معیارهای انتخاب فرماندهان جبهه‌های جنگ منصوب کرد و از سیاسی کاری در این ارگان ها ممانعت کرد چرا که کشته شدگان حوادث جاده ای ما در حال رسیدن به آمار شهدای جنگ تحمیلی است.
با وقوع اینچنین حوادثی تلخ و خونین نمایان است که اعلام آمارهای روزانه ساخت و بهسازی جاده ای بیشتر برای آمار سازی رسانه ای بوده که صرفآ مصرف و سود شخصی دارد و برای الان جامعه قابل توجیه و پذیرش نیست.
مسلم است که با این همه مصائب در حوزه جاده ای نباید در دوراهی خود فریبی(قسمت و کار پرودگار بوده)دست و پنجه نرم کنیم و چالش های پیش به سوی فاجعه رفته را خونسردانه بنگریم که اگر چنین باشد تازیانه های تند زمانه(مرگ) بر سر بی تفکرمان فرو خواهد آمد.
با تکمیل شدن پازل مرگ های جاده‌ای در استان لرستان و قربانی شدن روزانه هم وطنان مظلوم باید هر چه زودتر به فکر اندیشه ای برای ناکام گذاشتن حضرت عزرائیل در محورهای لرستان باشیم.
مسئولین حوزه های راه و شهرسازی و راهداری برای اینکه وضعیت نامطلوب و بحرانی جاده های استان لرستان را به گوش وزیر مربوطه و حتی رئیس جمهور برسانند نیازی به استفاده از کلمات و لغاتی با دایره وسیع ندارند که برای فهم آنها پیچیدگی خاصی وجود داشته باشد.
مسئولین لرستان باید مصمم حقوق پایمال شده این چند دهه استان لرستان در حوزه راه سازی و راهداری را طلب کنند.
پیش نیاز کلمه حقوق و لازمه استیفای حق واژه همین حالا می باشد یعنی دیگر فرصتی نمانده است.
«همین حالا»
واقعیت تصادفات منجر به فوت این است که نبود جاده های استاندارد و ایمن در کنار ارابه های مرگ مکملی شده تا جان هم وطنان را در برابر کوچکترین حادثه به خطر اندازد.
سالیان سال جاده هایی ساخته شده است که آزمندانه از آنها بهره برداری شده و به حال خود رها شده اند؛این در حالی است که در تمام این سالها کارشناسان مکررآ و همه روزه از وضعیت نامطلوب این جاده ها و پیامدهای حاصل از آنها هشدار داده و می دهند اما مسیر انتخابی متولیان یک قهقرای جبران ناپذیر است.
این حوادث و کشتارها نشان از ساختارهای غیر کارآمد و تو در تو و بهم پیوسته ای دارد که خیلی از خانواده ها را قربانی خود کرده و تنها قانون متناسب برای حمایت از قربانیان فقط پرداخت دیه از سازمان های بیمه ای می باشد.
فحوای کلام اینکه مسئولان امر اگر نمی دانند بدانند که جلوی حوادث جاده ای در لرستان دیگر با توصیه و دعا گرفته نمی شود.
